Zawěsće sćo wy, lube źiśi, južo raz traktor pśez pólo jězdźiś wiźeli. Ako Witko traktor ze sejawu wuglědajo, jo, se wě, narski a ma wjele pšašanjow. Starki Witkoju rozkładujo, až ze zernkow trajda rosćo, źo se na muku mlejo a kak pjakaŕ na kóńcu z muki klěb pjaco. Pšawy wótběg wót zernka ku klěboju móžośo se z pomocu palcowego graśa „Palcyki a klěb“ spomnjeś. Za to trjebaśo jano pěś palcow jadneje ruki! „Daś tek wjedro šere jo“ – spiwajśo ga nowy nazymski spiw „Nazyma, jo nazyma“ z pjera Bianki Wjeńcyneje (dolnoserbski Gunda Heyderowa) a Symana Hejduški.
Wótkubłaŕkam a wótkubłarjam dopórucujomy zaběru z knigłami „Kak jo ježyk Štapak skóńcnje spaś nawuknuł“. How namakajośo mjazy drugim pokazki za zgromadne wobglědowanje knigłow, graśa z kopěrowańskima pśedkładkoma k temje śěłowe źěle a tšojenje za masažu.
