W aktualnem zešywku zgóniju źiśi, starjejše, wótkubłaŕki a wótkubłarje wjele wěźenja gódnego wó swětem Mjertynje.
Witko nawuknjo pśi Mjertynowem pśeśěgu, co źěliś ma groniś. Za źiśi w góletkowni dajo didaktisko-metodiske pórucenje k temje śamnota a swětło, kótaraž jich snaź teke zwenka lampionowego pśeśěga fasciněrujo. Wětše źiśi mógu zgromadnje z wótkubłaŕkami a wótkubłarjami slězynu swětego Mjertyna wuslěźiś, legendu pśi pógibowańskem graśu nazgóniś, ju same graś a se pó pśidanem recepśe swójske Mjertynowe placki wupjac. Se wě, až su teke w aktualnem wudaśu zasej spiwy a gronka, kenž temu wudopołniju. Tak buźo pśiducy swěźeń swětego Mjertyna zawěsće njezabytne dožywjenje.
Starjejše směju se wjaseliś na dalšny źěl serije k rěcnemu wuwiśu. Teke tenraz wopisujo awtorka Helena Rjedźina mólenja pśi pśiswójenju rěcy w źiśetstwje.
