Na slědnej adwentnej njeźeli chójźi w Janšojcach Janšojski bog wót doma k domoju a źiśi pśechwatajo. Za Janšojskego boga jo se w pjerwjejšnem casu wubrało to nejstarše źowćo z pśěze. To wósebne na Janšojskem bogu jo ta pśeliš rědna drastwa a až jogo woblico jo zakšyte. Drastwa Janšojskego boga se zestajijo z nejrědnjejšych źělow dolnoserbskeje drastwy. Kužde źowćo z pśěze jo tegdy něco k tomu dało. Źinsa jo woblacenje pśewzeła tak pomjenjona woblekańska žeńska. Nagłowna pycha Janšojskego boga jo źěłana ze swajźbarskich girlandkow a wěnckow, banśikow a rjeśazkow. Woblico ma zakšyte z běłym tylowym šlewjerjom. Nichten njedej Janšojskego boga póznaś. Ruce stej w běłych rukajcach. W lěwej ruce nosy bundlišk a zwónašk, z kótarymž se pśipowěźejo. W pšawej ruce nosy z pisanymi banśikami wupyšnjony pšutk. Z nim klapjo do woknow a źurjow. Mjelcecy zastupijo ze swójima pśewóźowarkoma do domow. Źiśi spiwaju gódowne spiwy abo pśednjasu krotke štucki. Janšojski bog wobraźijo źiśam słodkosći abo jabłuka a wórješki ze swójogo bundliška. Pón hajcka kuždemu pśibytnemu tśi raze z pšutkom pśez ramje. To pśinjaso strowosć a gluku. Wšo to se stanjo śicho, dokulaž Janšojski bog žednje njepowěda. Źinsa woglědajo Janšojski bog w dogódownem casu teke źiśam w źiśownjach a šulskim źiśam pśi projektowych dnjach w Serbskem muzeumje w Chóśebuzu.
Dwa krotkej filma za źiśi
Rěcny centrum WITAJ jo w sobuźěle ze Serbskim muzejom w Chóśebuzu nagrawał film „Janšojski bog pśiźo woglědat”, kótaryž źiśam a teke drugim zajmcam a pśijaśelam Serbow zmóžnijo wopóznanje togo dolnoserbskego gódownego nałoga. Tomu gódownemu póstrowoju z RCW pśizamknjo se film „Kamjenjowa zupa” – zymske tšojeńko, wulicowane wót Gregora Kliema.
