Zasej raz su se w bórkojskej młodowni zmakali serbšćinarje pětego lětnika a jo zazněł spiw „Wen, wen, wen do pśirody“ – jo ga se wót 22. až do 26. septembra wótměła w dwěma pśeběgoma lětosna Šula w zelenem. Na toś tom k tradiciji Rěcnego centruma WITAJ słušajucem projekśe jo se dogromady wobźěliło 106 źiśi ze źewjeś zakładnych šulow. Ned prědny źeń su zachopili z tekstami wó muzeju na Lědach a wó wobźěłanju lana. Pśi tej góźbje su wóni wóspjetowali znaty słowoskład a su nawuknuli nowe słowa. W běgu Šule w zelenem su se wukniki teke pśiswójli druge znaśa, wósebnje na pólu pśirodowědy, stawiznow a kultury Serbow. Dla togo su wukniki dožywili prezentaciju serbskich ludowych instrumentow, su rejowali a spiwali. Wóni su mógali dožywiś jadnu wucbnu góźinu w „starej šuli“ z kšuteju ceptaŕku. Wjerašk projekta jo był woglěd do muzeja nad gołym njebjom na Lědach, źož wobźělniki su wjele zgónili wó tom, kak su jich prědowniki něga žywe byli. Wóni su mógali model bolanego chroma z grědow twariś a teke su pśiglědowali, kak su se powrjoze gótowali. Na slědnem dnju su we wobłuku pśezpólnego graśa „Z Witkom wen do pśirody“ pytali serbske pomjenjenja za wšake rostliny a zwěrjeta, kótarež su namakali we wokolinje. Pó wugódnośenju, kupkowych fotach a slědnem zgromadnem wobjeźe su se wobźělniki pitśku mucne, ale weto glucne, wupórali domoj.